بر پس‌زمینه‌ای از اسلام‌هراسی در اروپا، اروپاییان به طور فزاینده‌ای در حال پیراستن تاریخشان از دِین فرهنگی‌شان به جهان مسلمانان‌اند. اما میراث این دین فرهنگی در تعدادی از شناخته‌شده‌ترین بناهای اروپایی، از کلیسای جامع نوتردام تا ساختمان‌ مجالس نمایندگانِ بریتانیا در لندن به حیاتش ادامه می‌دهد.

این کتاب ریشه‌های عربی و اسلامی میراث معماری اروپا را آشکار می‌کند. دایانا دارک اندیشه‌ها و سبک‌هایی را دنبال کرده است که از کانون‌های پرطنین خاورمیانه همچون دمشق، بغداد و قاهره و از طریق اسپانیای مسلمان، ونیز و سیسیل به اروپا رسید. در این کتاب توصیف می‌کند که چطور صلیبیان قرون وسطی، زائران و بازرگانان در سر راهشان به سرزمین‌های مقدس با فرهنگ مسلمانان عرب مواجه شدند؛ نیز تعاملات هنری اخیرتر میان عثمانیان و فرهنگ‌های غربی را بررسی می‌کند، از جمله الهام‌های سر کریستوفر رِن در سبکِ «ساراسنِ» معماری گوتیک.

با بازیابی تاریخ این «وام گرفتنِ» معماریانۀ طولانی و نادیده، کتاب بر تاریخ تعدادی از آثار شاخص معماری اروپا پرتو می‌افکند.

هنر اسلامی علی رغمم گذشت زمان و در طی گذر تاریخی دارای هویتی یکسان بوده که همانا توجه به ذات اقدس باری تعالی است. ظهور هنر اسلامی از دل دین و دولت جدید به صورت تدریجی و گام به گام نبود، بلکه همچون ظهور خود دین اسلام و حکومت اسلامی ،روندی پر شتاب و ناگهانی داشت. عمده انچه بر شکل گیری و تزئین بناهای صدر اسلام تاثیر گذشت ویژه مسلمانان بود و این تاثیرات درخدمت اهدافی قرار گرفت که پیش از اسلام به آن شکل و صورت وجود نداشت. در همین راستا انواع هنر و معماری در قالبی جدید به رشد وشکوفایی قابل تحسینی دست یافت تا جایی که دستاوردهای عالی هنر اسلامی در اشکال گوناگون مورد توجه مردم و هنرمندان غیر مسلمان قرار گرفت و از مسیرهایی همچون اندلس و سیسیل در غرب نفوذکرد. سوال اصلی این است که نفوذ و تاثیر هنر اسلامی درغرب تا چه اندازه ای بوده است؟ این تاثیر پذیری در قالب کدام دستاوردهای هنر و معماری مسلمانان به شکل محسوس و قابل ذکری اتفاق افتاده است؟ و اینکه به لحاظ شرایط تاریخی در قلمروی مسلمانان و غرب راه های عمده ی این انتقال کدام راه ها بوده اند؟ وجود آثار گرانبهای هنر اسلامی در آثار معماری غرب و حتی ریشه های اسلامی برخی اصطلاحات هنری نشان دهنده ی تاثیر پذیری غرب از هنر متکامل و رشد یافته ی اسلامی است.