اجرای بازسازی یک بنا، در اصل، با استفاده از مصالح و راهکارهای قابل اجرا و قدیمی، بعد از انجام بررسی ها در سطوح گسترده بر روی منابع به انجام خواهد رسید. در اکثر اوقات از اجزای اصلی در دسترس و موجود استفاده می شود. این نوع از بازسازی را بیش از هر جا، در بناهایی که از اهمیت فرهنگی و تاریخی برخوردارند می توان مشاهده کرد که پس از بازسازی به عنوان مکانی برای بازدید عمومی مورد استفاده قرار می گیرند و به عنوان موزه شناخته می شوند. به عنوان مثال، می توان به کلیسای جامع کلن اشاره کرد که سرانجام در اواخر قرن نوزدهم با کشف نقشه های اصلی، ساخت و اجرا و بازسازی آن به اتمام رسید. در واقع این تعمیرات و بازسازی برای کل ساختمان اجرا می شود. در روش بازسازی حفاظتی ساختمان، تمام بخش های بنا و ساختمان مورد بررسی قرار می گیرد. در این روش، قبل از شروع بازسازی نیاز است تا بررسی جامعی بر روی ویژگی های مختلف ساختمان و مصالح آن انجام شود به این دلیل که باید مراحل بازسازی با حساسیت بالایی انجام شود و تعمیرات به گونه ی درست خود صورت بگیرد.

روش بازسازی سبکی یا آناستیلوز ساختمان، نوعی از بازسازی است که روش انجام آن به این صورت می باشد که برای قسمت های فرسوده، قسمت های جایگزین در نظر گرفته می شود، ولی تغییرات چشمگیر و زیادی در ظاهر بنا مشاهده نمی شود. به این دلیل که قسمت های جایگزین شده، شباهت زیادی به قسمت های قبلی خواهند داشت و با توجه به این موضوع، در این نوع بازسازی نمای اولیه ی ساختمان حفظ می شود. از همین رو، برای بازسازی بناهای تاریخی و فرسوده که حفظ ظاهر در آن ها از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و نباید هارمونی و سبک قدیمی آن از بین برود، روش آناستیلوز به کار گرفته می شود. در این روش میان طرح قدیمی و طرح جدید شباهت بسیاری وجود دارد.

ساختمان رویال اکسچنج واقع در شهر لندن، دو بار کاملا تخریب شد و دوباره مرمت و بازسازی شد. اولین بار این بنا در سال ۱۵۷۱ میلادی ساخته شد و فعالیت آن به عنوان مرکز تجاری بود اما در یک آتش‌سوزی بزرگ، در سال ۱۶۶۶ میلادی، این بنا کاملا از بین رفت، ولی چند سال بعد مورد مرمت قرار گرفت. برای بار دوم در سال ۱۸۳۸ میلادی بود که این ساختمان در اثر آتش‌سوزی فروریخت اما  مجددا در سال ۱۸۴۴، سومین نسخه از این بنا بازسازی شد. در واقع از بازسازی سبکی در این بنا استفاده شد.

بازسازی به روش پاکسازی سبکی، نوع دیگری از روش های بازسازی می باشد. در این روش، لایه ها و پوششی که روی سطح ساختمان قرار گرفته و باعث فرسوده شدن، ضرر رساندن و از بین رفتن ساختمان می شود، پاکسازی شده و با حذف این موارد و اضافات نامناسب که زیبایی و ظاهر بنا را زیر سوال می برند، ظاهر بنا تازه و جدید به نظر می رسد و طول عمر آن افزایش می یابد.

انجام این کار به این دلیل است که طول عمر ساختمان افزایش بیابد و بتواند همچنان مورد استفاده قرار بگیرد. معمولا از این روش بازسازی، در بسیاری از ساختمان های فرسوده در سطح شهرها به جهت استفاده ی مجدد یک ساختمان استفاده می شود.

در سال ۱۹۰۶ میلادی، هتل فرمونت در سانفرانسیسکو پس از وقوع زمین لرزه ای بزرگ، دچار آتش سوزی شد. گرچه این بنا به طرز معجزه‌آسایی پس از وقوع زلزله سراپا ماند، اما خسارت‌های بسیار زیادی به آن وارد شده بود که در نتیجه‌ی آتش‌سوزی پس از زلزله پدیدار شد .یک سال بعد این بنا مجددا بازسازی شد و بخش های آسیب دبده ی بنا مرمت شد.

با وجود همه ی این موارد، تغییر کارکرد و کاربری یک ساختمان در حالت کلی، قطعا عملی زمان بر است و نیاز به صرف هزینه های زیاد و اضافی دارد و اجرا و انجام آن خیلی هم آسان نیست. طراحان و سازندگان و مهندسین طبق تجربیات خود در طی سال های متمادی، متوجه شده اند که از طریق بازسازی، امکان این وجود دارد ساختمانی با کارکرد خاص را به ساختمان مد نظر خود تبدیل کرد. بازسازی در بناهای مختلف، می تواند به جهت تغییر در کارکرد آن ساختمان، بهبود کارکرد آن و یا حتی ایجاد ظاهری نو در آن موثر باشد.